Literatuur

D+Arte. Dizionario dei termini e cronologia dell' arte universale. Milano (Vallardi), 1999_cop. [622 blz. ISBN 88.8211.366.3]. Hierin "Pluteo": blz. 237-238 ("(dal lat. pluteus)" , balaustra che divide il presbitorio dal resto della chiesa; è formata di lastre di marmo, intagliate o traforate (transenne). Un altro pluteo, o continuazione del primo, delimitava anche il settore ove stavano i cantori (cantoria). Ai lati del pluteo erano gli amboni. Vitruvio chiama pluteus la balaustra posta davantiu ai portici dei templi o tra gli intercolumni." - dit is de volledige tekst).

- Peroni, Adriano, Pavia. Musei civici del castello visconteo, deel in de serie 'Musei d'Italia - Meraviglie d'Italia'. Bologna (Calderini), 1975^cop.. [150 blz. ISBN -]. Hierin "Pluteo": o.a. blz. 26, 28-29 (onder meer bij deze afbeeldingen 121, 126-127, 128-129, worden de in het museum bewaarde natuurstenen panelen van een cancellus in de beschrijvingen ervan uitsluitend als 'pluteo' benoemd).

- Heitz, Carol, La France Pré-Romane. Archéologie et architecture religieuse du Haut Moyen Age du IVe siècle à l'an Mille. Paris (Errance), z.j (1987). [334 blz. ISBN 2.903442.48.7]. Hierin worden bijvoorbeeld de panelen van de cancellus van de Saint-Pierre-aux-Nonnains te Metz benoemd als "Plaque (du chancel)" (onder meer op blz. 114) en "Panneaux (du chancel)" (blz. 48, 114, 116, 118, 119).